121. தாமான புலஸ்தியனே சாற்றக்கேளீர்
தகைமையுள்ள தீவினைக்கு ஆளாகாமல்
நாமேதான் சொன்னதொரு கதையைப்போல
நாட்டினிலே வரரிடியின் சாபத்தாலே
போமேதான் பொல்லாத தீவினைக்கு
பொங்கமுடன் சாபத்தை நிவர்த்திசெய்து
ஆமேதா னப்போது மவனிதன்னில்
அப்பனே யிருப்பதற்கும் யிடமுந்தேடே.
விளக்கவுரை :
122. தேடையிலே குருவின்மேல் பட்சம்வைத்து
தேற்றமுடன் குருநூலை மெற்யென்றெண்ணி
பாடையிலே போமளவுங் கைவிடாமல்
பாரினிலே சதாகாலம் அர்ச்சித்தேதான்
கூடையிலே வனுபோக நியமந்தன்னை
கொற்றவனே யெப்போதுங் கொண்டணைத்து
மேடையிலே வாதியிடம் நின்றுகொண்டு
மேன்மையுடன் சதாகாலம் பூசிப்பாயே.
விளக்கவுரை :
123. பூசிக்கும் வேளையிலே பராபரியாள்வந்து
புகழுடனே யுந்தனுக்கு வரமுமீய்வாள்
ஆசித்து யெந்தனையுஞ் சதாகாலந்தான்
அப்பனே வரங்கேட்டு யிருந்துகொண்டு
நேசித்து சித்தர்முனி ரிடிகளோடு
நேசமுடன் தாமிருந்து கேள்விகேட்டு
பாசமது தானகற்றிப் பூலோகத்தில்
பதவிவழி பெறுவதற்கு ஆளாவீரே.
விளக்கவுரை :
124. ஆளாவீர் புலஸ்தியனே சொல்வேன்பாரீர்
அப்பனே யென்னூலை தோஷம் நீக்கி
பாளதுதான் போகாமல் மனதிலுன்னி
பட்சமுடன் தியானித்து பெருநூல்தன்னை
நாளே தான் சதாகாலத் தவசிருந்து
நன்மைபெற காவியத்தை மனதிலுன்னி
வீளேதான் அசுவனியின் கடாட்சத்தாலே
விருப்பமுட னென்னாளும் வாழ்வீர்தாமே.
விளக்கவுரை :
125. தானான புலஸ்தியனே யின்னங்கேளீர்
சாற்றுகிறேன் பண்டிதாளி லக்கணத்தைக்
கோனான யெனதையர் சொற்பழக்கி
கூறுவேன் மாணாக்கள் பிழைக்கவென்று
மானான பண்டிதற்கு விதிகள்சொல்வேன்
மகத்தான நன்னடத்தை யாவுந்தேர்ந்து
பானான முறைப்படியே நடந்துகொண்டு
பாரினிலே நூல்கேட்க வேண்டும்பாரே.
விளக்கவுரை :