46. தானான புலஸ்தியனே சொல்லக்கேளும்
தகைமையுள்ள ஆயுரு வேதந்தன்னை
பானான வடமொழியைப் பிரித்துப்பார்த்து
பன்னிரெண்டு காண்டமதாய்ப் பாடிவைத்தேன்
தேனர்ன பன்னீராயிரந்தான் அப்பா
தெளிவான காவியமு மிதுதானாகும்
கோனான ரிஷிமுனிவர் சித்தர்தாமும்
கோரிக்கை கேட்டதினா லருளினேனே.
விளக்கவுரை :
47. அருளினேன் புலஸ்தியனே யிந்தநூலும்
ஆருக்குங் கிட்டாது உனக்குக்கிட்டும்
பொருளறிந்த புண்ணியர்கள் விடுவாரோசொல்
புத்தியுள்ள தவயோகி விடமாட்டான்பார்
இருளகற்றி ஞானியர்க ளிந்தநூலை
யெழிலுடனே சதாகாலம் பூசிப்பார்கள்
தெருள்கலைக ளிதிலதிகம் உண்டாம்பாரீர்
தென்னவனே புலஸ்தியனே விரும்புவாரே.
விளக்கவுரை :
48. விரும்புவா ரிதன்பெருமை சொல்வேன்பாரு
வீரமுடன்..................பல................சித்தர்தாமும்
கரும்பான நூலனைத்தும் பாடிவிட்டு
கருவான பொருளையெல்லாம் மறைந்துப்போட்டார்
சுரும்புலவும் புகுந்துடையா.....................னங்கேளு
சுருதிபொரு ளாராய்ந்து பார்ப்பதற்கு
அரும்பொருளை...............மவருக்கும் வுபயமாக
அன்புடனே பாடிவிட்டார் வீணாய்தானே.
விளக்கவுரை :
49. வீணாகப் பாடிவிட்டு வியர்ப்பஞ்சொல்லி
வேதாந்த நுட்பமதைக் காட்டாமற்றான்
தோணத சரக்கெல்லாம் வீணாகக் சொல்லி
தொல்லுலகில் சுட்டலையப் பாடுதேடி
கோணாமல் முகம்வாழ இருக்காமற்றான்
கொற்றவனே வுட்பொருளை சொல்லவில்லை
சாணான....................கைக்கண்ட தொருவாதம்போல்
சட்டமுட னொன்றையுந்தான் காட்டார்பாரே.
விளக்கவுரை :
50. காட்டவில்லை கருவெல்லா மறைத்துப்போட்டார்
காசினியில் சித்துமய மாகுமென்று
நீட்டமுடன் மறைத்தப் பொருளையெல்லாம்
நிட்சயமா யென்னூலில் சொல்லிவிட்டேன்
வாட்டமுடன் பாடிவைத்த யிதிகாசத்தை
வண்மைபெற லோகமெல்லாம் அறிவதற்கு
நாட்டமுடன் தழைத்தபெரும் ஆயுள்வேதம்
நவின்றிட்டேன் வுலகத்தோர் பிழைக்கத்தானே.
விளக்கவுரை :