3661. நின்றாரே குன்றருகே
மலையினோரம் நீடான சுனையுண்டு வுதகமுண்டு
குன்றான மலையோரங்
குத்துக்கல்லுண்டு கூரான மண்டபமும ங்கொன்றுண்டு
வன்றான கானாறு தீர்த்தமுண்டு
வகையான புலியுதங்கும் விடுதியுண்டு
தன்றான தடாகமது
யிருக்கும்பாரு தண்மையுள்ள சமாதியொன்று கண்டார்பாரே
விளக்கவுரை :
3662. பார்த்துமே கொங்கணவர்
முனிவர்தாமும் பரிவுடனே சமாதியிட மருகிற்சென்றார்
தீர்த்தமுடன் தடாகமது
மூழ்கியேதான் திருப்பணிக்கு புட்பமது கையிலேந்தி
நார்கமலப் பட்டுடுத்தி
வினையம்பூண்டு நமஸ்கார மஞ்சலிகள் மிகவுஞ்செய்து
ஏர்க்கமுடன் சமாதிக்கி
முன்னேநின்று எழிலான கொங்கணரு மர்ச்சிப்பாரே
விளக்கவுரை :
[ads-post]
3663. அர்ச்சித்து கொங்கணவ
முனிவர்தாமும் அஷ்டாங்க பூசையது மிகவுஞ்செய்து
உர்ச்சிதமாய் சிரங்குனிந்து
கரங்குவித்து வுற்பனமாம் வட்சரத்தை யோதும்போது
தர்ப்பரனார்
கௌதமரிஷியார்தாமும் தண்மையுடன் வுள்ளிருந்து சமாதிதானும்
கற்பதிந்த பாறையது
வெடிக்கவேதான் கைலாச கௌதமரும் வெளிவந்தாரே
விளக்கவுரை :
3664. வந்தாரே ஜோதிரிஷி போலேயப்பா
மகத்தான கௌதமரிஷியார்தாமும்
சொந்தமுடன் கொங்கணரைச்
சீஷனென்று சோர்ந்துமே மனதுவந்து பட்சம்வைத்து
எந்தவிதந் தனிலப்பா
யிந்தநாடு எழிலான காவனத்தே வந்ததென்ன
அந்தமுட னெந்தனுக்குச்
சொல்லுமென்று அபயாஸ்தம்தான்கொடுத்தார் ரிஷியார்தாமே
விளக்கவுரை :
3665. கொடுத்தாரே வபயமது தந்தபின்பு கொப்பெனவே கொங்கணருங் கூறலுற்றார்
அடுத்தேனே சமாதியிடம்
அடியேன்றானும் அய்யனே பள்ளிகொண்ட பாறைமீதில்
படுத்தேனே சடுச்சாம
வேளைதன்னில் பராபரியைத்தானினைத்து ஏங்கும்போது
எடுத்ததொரு கோஷ்டங்கள்
வாத்தியங்கள் எழிலாகச் செவிதனக்கு கேட்கலாச்சே
விளக்கவுரை :