போகர் சப்தகாண்டம் 296 - 300 of 7000 பாடல்கள்
296. கேளப்பா வேதாந்த சாஸ்திரமே
செம்மை கேள்வியுற்ற சமயமெல்லாம் பொய்யென்றுதள்ளி
தேனப்பா திடப்பட்டால்
ஆட்சேபமாகும் ஜெயமான சத்துருவும் வியாதிபீடை என்பார்
மீளப்பா நிரஞ்சனமும்
சீதளமுமாகும் இஷ்டான துக்கவபிமானம் வந்து
ஏளப்பா சொற்பனம்
போலென்றெண்ணி ஏங்காமல் சேருவது சமயமென்பாரே
விளக்கவுரை :
297. என்பார்கள் வேதாந்தத்துள்ளே
முத்தியொடு குறியாம் சாஸ்திரத்தில் முத்தியில்லை
என்பார்கள் அதினாலே
சொன்னபொருளென்ன வேறில்லை நாமதுதான் என்பதல்லோ
உன்பார்கள் காரியத்தில்
மனத்திற்கோனை புருகாமலிருப்பதே திருப்தியென்பார்
இன்பார்கள் வேதாந்தத்தாலே
முத்தி இதைவிட்டால் மற்றொன்றுமில்லைதானே
விளக்கவுரை :
[ads-post]
298. இல்லையே பூரணந்தான்
நாமென்றெண்ணி ஏகநித்தம் மறவாமல் இருந்தானாகில்
கொல்லையே நம்மிடத்தில்
வந்ததொன்றுமில்லை கூடிநின்றால் இதுவே ஆகாரம் என்றுமாகும்
வெல்லையே நிற்குணம்
வேறொன்றில்லை இருதாவாய் ஆகாரந்தன்னைச் சுக்கி
கல்லையே துருத்திகையும்
ஜலத்தினாலே தனித்துநின்ற ஆசனந்தான் சவுசமாச்சே
விளக்கவுரை :
299. சவுசமாம் வேதாந்த சாரத்தாலே
சுகமென்ற துரியமதில் தானே நின்று
நிவுசமாஞ் சொற்பனத்தில்
அவத்தைகளைக் கண்டுநெருங்கிநின்று போனதில்லை வந்ததில்லையென்று
வெவுசமாம் வேதாந்த
குருமுகத்தில் விரைந்துகொண்டு காலம்வந்து சேர்ந்துதானால்
துவுசமாய் இருப்பதுவே
சவுசமாகும் துரிதமாம் ஏமமென்ற பத்துமாச்சே
விளக்கவுரை :
300. பத்தான ஏமத்தைப் பகரக்கேளு
பாங்கான சத்தியமென்ன மித்தையென்ன
நத்தான நானேது நானென்றதாரு
நமக்குத்தான் மகக்துவந்த பேதமேது
சத்தான சோத்தியங்காண்
அதுவாலாச்சு சுருதியாம் வேதாந்தத்தாலே பார்த்து
நித்தான நிரந்தயமும்
ஆலோசித்து நீங்காட்டால் பொல்லாங்கைத் தவசுமாச்சே
விளக்கவுரை :